در نگاه توحیدی همه چیز در دایره مشیت الهی است. اگر او بخواهد برگ از درخت می‌افتد. پس همه چیز به دست اوست و یکی از آن‌ها اسباب تحقق نیازهای زندگی بشر است. به خاطر همین، یکی از اسماء الحسنی الهی، مسبب الاسباب یعنی سبب ساز است.
بسم الله الرحمن الرحیم
«اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ فَضْلَ لَیلَةِ القَدْرِ وصَیرْ أموری فیهِ من العُسْرِ الی الیسْرِ واقْبَلْ مَعاذیری وحُطّ عنّی الذّنب والوِزْرِ یا رؤوفاً بِعبادِهِ الصّالِحین.»
«خدایا روزی کن مرا در آن فضیلت شب قدر را و بگردان در آن کارهای مرا از سختی به آسانی و بپذیر عذرهایم و بریز از من گناه و بارگران را، ای مهربان به بندگان شایسته خویش.»
به گزارش عاشورا به نقل از خبرگزاری ایسنا،حجت‌الاسلام علوی تهرانی در تبیین دعای روز بیست و هفتم ماه رمضان می‌گوید:
خواسته‌های روز بیست‌وهفتم ماه مبارک رمضان
بهره‌بردن از فضیلت لیلة القدر در این روز.
مبدل شدن زندگی از سختی به سوی آسانی.
پذیرش عذرها و پوزش‌ها.
بخشیده شدن گناهان.
«اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ فَضْلَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ»
شب قدر دارای چنان عظمت و ارزشی است که به وصف نیاید و فکرت آدمی بدان نرسد. هم وقت آن نامعلوم و هم قدر آن مجهول است.
در سوره قدر آیات ۲ و ۳ می‌فرماید: و تو چه می‌دانی که شب قدر چیست، شب قدر از هزار ماه بهتر است.»
امیرالمؤمنین (ع) در توضیح این آیه چنین می‌فرمایند: «عمل_صالح در این شب مانند نماز، زکات، انفاق و انواع کارهای حسنه بهتر است از عمل صالح در ۱۰۰۰ ماهی که شب قدر در آن نباشد.»
چرا شب قدر چرا چنین فضیلیتی دارد؟ زیرا از باب رحمت واسعه حق است.
حضرت امیر (ع) فرموده‌اند: اگر خدای تبارک و تعالی برای مؤمنین چندین برابر مقرر نمی‌فرمود هرگز به چنین فیضی دست نمی‌یافتند اما خداوند حسنات را برای آنان چند برابر فرموده است.
هزار ماه معادل حدود ۸۳ سال است یعنی مدت تقریبی عمر یک انسان سالم. پس شبی است که برای استفاده کردن مساوی طول یک عمر است. بهره یک عمر در یک شب وجود دارد، امید است که به غفلت نگذرد.
اما این درخواست حضرت در روز ۲۷ ماه رمضان برای چیست؟
اعمال دو نوع ثواب دارند:
ثواب عدلی که مترتب بر انجام عمل است؛ ثواب فضلی که بدون انجام عمل است و ثواب آن براساس فضل خداوند عنایت می‌شود.
در دعای امروز، فضل لیله القدر از خدا درخواست شده است. یعنی خداوند در این روز رحمتش را مانند لیالی قدر شامل ما گرداند و به هر عمل ما ثواب عمل در ۱۰۰۰ ماه را مرحمت کند. اما در این روز مقدرات ما مانند شب قدر تقدیر نمی‌شود.
«وَصَیِّرْ أُمُورِی فِیهِ مِنَ الْعُسْرِ إِلَی الْیُسْرِ»
در نگاه توحیدی همه چیز در دایره مشیت الهی است. اگر او بخواهد برگ از درخت می‌افتد. پس همه چیز به دست اوست و یکی از آن‌ها اسباب تحقق نیازهای زندگی بشر است. به خاطر همین، یکی از اسماء الحسنی الهی، مسبب الاسباب یعنی سبب ساز است.
به راستی با هر دشواری و سختی، آسانی است. [انشراح / ۵]
حضرت امیر (ع) فرمودند: هیچ سختی و مشکلی شدت نگرفت مگر اینکه خداوند گشایش آن را نزدیک ساخت.
دو نکته در این زمینه وجود دارد:
هر سختی و غم و اندوهی را پایانی هست، این وعده الهی است.
امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند:
هر غم و اندوهی را گشایشی است
برای هر تنگی و سختی گشایشی است.
وجود سختی‌ها در زندگی بشر جنبه آزمون و امتحان و ابتلاء را دارد.
در سوره بقره آیه ۱۵۵ می‌فرماید: بی‌تردید شما را به چیزی اندک از ترس و گرسنگی و کاهش بخشی از اموال و کسان و محصولات [نباتی یا ثمرات باغ زندگی از زن و فرزند] آزمایش می‌کنیم.
راه‌کار رسیدن به فرج چیست؟
رسول اکرم (ص) فرموده‌اند: با صبر، پیروزی به دست می‌آید و با غم، خوشحالی و گشایش همراه است.
راه‌کار صبوری، تحمل است. نباید از مقام رضایت الهی به قضای الهی خارج شویم.
«وَاقْبَلْ مَعاذِیرِی، وَحُطَّ عَنِّی الذَّنْبَ وَالْوِزْرَ»
ذنب گناهی است که به طور طبیعی تبعات و پیامدهای ناگوار برای گناهکار به همراه دارد.
وزر گناهی است که مسئولیت سنگین متوجه گناهکار و بار سنگینی بر دوش اوست. مانند منحرف کردن یک جامعه با بدعت گذاری.
برای هر دو نوع این گناهان عذرخواهی می‌کنیم. عذرخواهی در کم‌کاری و لغزش و حتی لجاجت در اشتباه و نافرمانی، کاری خردمندانه و براساس عقل است.
ضرت امیر (ع) فرمودند: عذرخواهی دلیل دردمندی است.
اما اعتذار و عذرخواهی محدوده زمانی دارد و قبل از پابان آن پذیرفته می‌شود. پابان آن زمان، مرگ است.
امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند: «پیشینیان شما به علت داشتن آرزوهای طولانی و از یاد بردن مرگ به هلاکت افتادند تا آنکه مرگ به سراغ آنان آمد، مرگی که عذرپذیر نیست و مجال توبه باقی نمی‌گذارد و فاجعه و کیفر و عقاب می‌آورد.»
گرچه عذخواهی فی‌نفسه کار خوبی است ولی بهتر است کاری نکنیم که احتیاج به عذرخواهی باشد و اگر کسی از ما عذرخواهی کرد، بهترین کار پذیرش پوزش است هرچند بدانیم که طرف مقابل در این اعتذار چندان هم راستگو نیست.
بنابراین تا فرصت است از خداوند عذرخواهی کنیم و عرض کنیم خدایا اگر گناه کردیم از سر جهالت و نادانی است نه از باب اینکه خواسته باشیم در مقابل تو قرار بگیریم، ناخواسته خطا کردیم نه آگاهانه.
«یَا رَؤُوفاً بِعِبادِهِ الصَّالِحِینَ»
ای کسی که با بندگان صالح خود مهربان هستی، خواسته‌های امروز ما را به اجابت برسان.
انتهای پیام
ارسال نظر