۴ علت عقبگرد و انحطاط دولت‌ها در کلام امیرالمومنین(ع)

به گزارش تیتر عاشورا: مهم‌ترین ویژگی‌های دولت‌ها به ویژه دولتهای اسلامی، داشتن روحیه خدمت‌رسانی و روحیه جهادی در مسئولان آن است.

زیرا دولت‌ها به نمایندگی از مردم وظیفه پیشرفت و اعتلای جامعه به سوی برترین آرمان‌ها را بر عهده دارند و این هدف جز با کار جهادی و روحیه خدمت‌رسانی متولیان جامعه در پرتو استفاده از افراد صالح حاصل نمی‌شود.

بر اساس آموزه‌های دینی هرگاه افراد نالایق و ناصالح در بدنه حکومت‌ها نفوذ کرده‌اند، جامعه با انحطاط‌های اقتصادی، اخلاقی و رفتاری مواجه شده و نیز از دیگر سو عزت و شکوه خود را در بُعد ملی و بین‌المللی مورد خدشه قرار داده است.

به عنوان نمونه نفوذ افراد پست در حکومت سلیمان نبی(ع) و پیروی آنان از شیاطین، باعث شد مُلک سلیمان در مدت کوتاهی به انحطاط کشیده شود؛ خداوند در این باره در بخشی از آیه۱۰۲ سوره بقره می‌فرماید: «وَ اتَّبَعُوا ما تَتْلُوا الشَّیاطینُ عَلى‌ مُلْکِ سُلَیْمانَ‌ وَ ما کَفَرَ سُلَیْمان‌؛ و آنچه را که شیطان‌[صفت‌]ها در سلطنت سلیمان خوانده [و درس گرفته‌] بودند، پیروى کردند. و سلیمان کفر نورزید».

حضرت امیرالمومنین(ع) نیز در بیانی شیوا به صورت کلی به ۴ علت انحطاط دولت‌ها اشاره کرد که توجه به این فرمایش کلید بسیاری از معضلات اجتماعی است.

ایشان می‌فرمایند: یستَدَلَّ عَلَی ادبارِ الدُّوَلِ بِاَربَعٍ: تَضییعِ الاُصولِ وَ التَّمَسُّکِ بِالفُرُوعِ وَ َتقدیمِ الاَراذِلِ وَ تَاخیرِ الاَفاضِلِ. (غررُ الحکم و دُرر الکلم، ص۸۰۰)

۴ ویژگی بر عقبگرد و انحطاط دولت‌ها دلالت می‌کند.

۱- ضایع و تباه کردن مسائل اصلی

۲- پرداختن به مسائل فرعی

۳- پیش انداختن اراذل و فرومایگان

۴- عقب راندن اهل فضیلت

دولتی که مسائل اصلی چون معیشت، اقتصاد، فرهنگ، عزت خارجی و… را تباه و ضایع کند و به مسائل فرعی چون توجه به سلبریتی‌ها، اذان شجریان، ورود زنان به ورزشگاه و گلابی برجام توجه کند و به آنها بپردازد، دچار انحطاط خواهد شد.

اگر این دولت افراد ناکارآمد، غیرانقلابی و غیرجهادی را بر مسند بگذارد، به انحطاط و عقبگرد نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود چرا که مسوولان ارشد این دولت و مجموعه در وادی خدمت به مردم نیستند و حضور آنها ضد مردمی است.

در این صورت(گماردن افراد ناکارآمد در مسوولیت‌های خرد و کلان) اهل فضیلت و مردان متدین و متعهد نیز به حاشیه می‌روند و کشور و ملتی از سرمایه‌های غنی آنها بی‌بهره خواهد شد و این نیز نوعی شکست تلقی می‌شود.